Autorowi przyświeca kilka co najmniej celów (...) zaprasza turystów do zwiedzania nieatrakcyjnen - w stereotypie - ziemi mazowieckiej. Zaprasza poprzez historyczny opis zabytkowego miejsca, od czasów pierwszych parafialnych kościółków, po współczesność. Liczba nagromadzonych faktów może porażać czytelnika, male nie trzeba sięgać po książkę i czytać tylko raz. Można do niej wracać i wracać, wraz z przemieszczaniem się po kolejnych regionach Mazowsza. (...)
Kolejnym celem autora jest, jak się zdaje, zachowanie w pamięci zabytków drewnianych i krajobrazu mazowieckiego. Z roku na rok ten krajobraz się zmienia. Kolejne kościoły - betonowe potworki - przesłaniaja widoczność, a współczesne wiatraki stają się coraz bardziej natrętnym tłem zamykającym horyzont (...)
Biorąc pod uwagę liczne cytaty, którymi autor przeplata swą narrację, śmiało rzec można, iż jest erudytą wyśmienicie przygotowanym, tak do architektoniczno-technicznego opisu budowli, jej wnętrza, jak i miejscowych zwyczajów, czy obrzędów, w końcu krajobrazu, otaczającej przyrody (np. rozważania o lasach czy puszczach podwarszawskich) (...).
Prof. Jan Żaryn, historyk